Τριήμερο αφιερωμένο στα βιβλία και τους δημιουργούς τους, στο 22ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου

Η φιλαναγνωσία είναι μια αρετή που καλό θα ήταν όλοι να προσπαθήσουν να εμφυσήσουμε στα παιδιά από τα προσχολικά και πρωτοσχολικά τους χρόνια καθώς θα συμβάλλει τα μέγιστα στη διεύρυνση των πνευματικών τους οριζόντων και τη βελτίωση της προσωπικότητάς τους.

Το 22ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου θέλοντας να προωθήσει την φιλαναγνωσία προσκαλεί μικρούς και μεγαλύτερους βιβλιόφιλους σε ένα τριήμερο αφιερωμένο στα βιβλία και τους δημιουργούς τους. Οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να αγκαλιάσουν τα βιβλία και να ταξιδεύσουν μαζί τους στον υπέροχο κόσμο της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για μία ξεχωριστή συνάντηση που όχι μόνο κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών αλλά και διευρύνει τους ορίζοντες τους μέσα από την γραφή και την ανάγνωση.

Πέμπτη, 30 Μαΐου, ώρα 19:00μμ
Η συγγραφέας παιδικών βιβλίων, κ. Άννυ Θεοχάρη, θα μας παρουσιάσει ο βιβλίο της με τίτλο «Το σιτάρι», με μία μουσικοχορευτική παράσταση μαζί με τα παιδιά.

Παρασκευή 31 Μαΐου, ώρα 19:00μμ
Η Παιδική Συγγραφέας Μαριλένα Παππά θα παρουσιάσει το βιβλίο της ΦΕΓΓΑΡΟΚΟΥΤΑΛΙΕΣ

Σάββατο 1 Ιουνίου, ώρα 19:00μμ
Παιδική  Παράσταση

Παρουσίαση του παιδικού παραμυθιού ''ΜΙΑ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ'' από τους μαθητές της Γ τάξης. Το παραμύθι που για δεύτερη χρονιά έκανε τους μαθητές  της Γ τάξης να κερδίσουν το Δεύτερο βραβείο στον 9 Διαγωνισμό Παιδικού Παραμυθιού του Δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας.

Είσοδος ελεύθερη

Δεύτερο βραβείο στο διαγωνισμό του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας

 Την Τετάρτη 24 Απρίλη το σχολείο μας παρακολούθησε την παράσταση "Το νησί των θησαυρών" βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Ρ.Στίβενσον.
  Το Νησί των Θησαυρών είναι περιπετειώδης νουβέλα από τον Σκωτσέζο συγγραφέα Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον όπου αφηγείται μία ιστορία “πειρατών και θαμμένου χρυσού”. Αρχικά, κυκλοφόρησε σε σειρά τευχών του παιδικού περιοδικού Νεαροί Φίλοι μεταξύ του 1881 και 1882  με τον τίτλο το Νησί των Θησαυρών ή Η Ανταρσία της Ισπανιόλα, με τον Στίβενσον να έχει το ψευδώνυμο Κάπτεν Τζωρτζ Νορθ.
   Εκδόθηκε για πρώτη φορά ως βιβλίο στις 23 Μαίου 1883.












Το Νησί των Θησαυρών είναι μία ιστορία περιπέτειας γνωστή για την ατμόσφαιρά της, τους χαρακτήρες και τη δράση που παρουσιάζει. Πρόκειται για μία από τις πιο συχνά δραματοποιημένες νουβέλες. Η επιρροή του Νησιού των Θησαυρών σε δημοφιλείς αντιλήψεις σχετικά με τους πειρατές είναι τεράστια όπως για παράδειγμα, χάρτες θησαυρών με ένα “Χ” να σημειώνει το μέρος όπου είναι κρυμμένος ο θησαυρός, σκούνες, τη Μαύρη Βούλα, τροπικά νησιά και ναυτικούς με ένα ξύλινο πόδι και έναν παπαγάλο στον ώμο τους

ΑΦΙΕΡΩΜΑ 2 Απρίλη 2013 Παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου

 

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για
τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
Το 2013, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα των Η.Π.Α. Το μήνυμα έγραψε η πολυβραβευμένη συγγραφέας Pat Mora, που γεννήθηκε στο El Paso του Τέξας και έχει γράψει πολλά βιβλία για παιδιά, τόσο στα αγγλικά όσο και στα ισπανικά.
Στα έργα της περιλαμβάνονται εικονογραφημένες ιστορίες, βιογραφίες, ποιήματα και παραμύθια. Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα κινεζικά,τα ιαπωνικά, τα κορεατικά και τα αραβικά.
Την αφίσα φιλοτέχνησε ο διάσημος Αμερικανός αφηγητής, συγγραφέας, ποιητής, μουσικός και εικονογράφος, αφροαμερικανικής  καταγωγής, Ashley Bryan, ο οποίος έχει τιμηθεί με πολλά και σημαντικότατα τοπικά και διεθνή βραβεία. Το 2006 ήταν υποψήφιος για το διεθνές βραβείο Η. C. Andersen που απονέμεται από την ΙΒΒΥ.
Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί, γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.

«Ο Ύμνος του Βιβλίου» του Ευγένιου Τριβιζά

Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Έλα, πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο!
Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!

Το βιβλίο είναι το παράθυρο στη φαντασία αλλά και τη σκέψη του παιδιού. Ο συνδυασμός της εικόνας με το κείμενο προσφέρει πολυαισθητική απόλαυση. Η δύναμη που έχουν οι εικόνες και οι λέξεις  κάνουν το παιδί να ταξιδέψει στο χώρο της φαντασίας, να ονειρευτεί και να σκεφτεί.

 ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Διαβάζουμε, εγώ κι εσύ.

Τα γράμματα γίνονται λέξεις

κι οι λέξεις έπειτα, όλες μαζί,

γίνονται βιβλία να διαλέξεις.

Άκου πώς ψιθυρίζουν!

Ποτάμια στις σελίδες κελαρύζουν,

αρκούδες τραγουδούν,

όταν το φεγγάρι αντικρίζουν.

Μπαίνουμε σε κάστρα φοβερά.

Δέντρα σκαρφαλώνουν ως τα σύννεφα.

Γενναία κορίτσια πετούν θαρρετά,

αγόρια ψαρεύουν άστρα λαμπερά
 Εσύ κι εγώ διαβάζουμε μαζί,
   «βιβλιοχαρά» σ’ όλη τη γη.

                                         Pat Mora (HΠΑ)

                                             
  Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

21η Μαρτίου, Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων και του Ρατσισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές

Πως θα φτιάξετε το δικό σας χαρταετό...

Τι θα χρειαστούμε:
 3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο, περίπου 80 εκατοστά το καθένα
χαρτί ή πολύ λεπτό νάιλον


γερό σπάγκο
λεπτό σύρμα
κολλητική ταινία
χρωματιστά χαρτιά για την ουρά

Ξεκινάμε την κατασκευή:

Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δυο μικρές εγκοπές.
Δένουμε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνουμε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται (επόμενο σχήμα).

Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνουμε γερά το σύρμα, και το περνάμε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχουμε κάνει την εγκοπή.
Φροντίζουμε όπως θα γυρίζουμε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές,
έτσι ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο.



  Ακουμπάμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, και το κόβουμε γύρω - γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών (επόμενο σχήμα).

Σε αυτό το σημείο, μπορούμε ν’ αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να διακοσμήσουμε την επιφάνεια του χαρτιού όπως μας αρέσει, έτσι ώστε να έχουμε έναν μοναδικό χαρταετό.

Μπορούμε να κολλήσουμε διάφορα διακοσμητικά, ή να ζωγραφίσουμε την σημαία της αγαπημένης μας ομάδας, πρόσωπα, πεταλούδες, πουλιά και ζώα.
Κατόπιν ξαναβάζουμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, γυρίζουμε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλούμε με κολλητική ταινία.
Σε δυο άκρα (β & γ) στερεώνουμε σπάγκο, για να δέσουμε στην μέση του την ουρά. Προσέχουμε ώστε: αβ = αγ = γδ = βδ.
Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει (επόμενο σχήμα).

Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε, από λωρίδες που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μεγέθους 20 Χ 20 εκατοστά, τα οποία δένουμε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο.
Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, (ε & ζ), δένουμε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του.
Τα ζύγια, είναι δυο κομμάτια σπάγκος δεμένος στο άκρα ε και ζ, που το καθένα ενώνεται με τον σπάγκο που αφήσαμε να κρέμεται από το κέντρο του χαρταετού.
Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο.Στο σημείο της ένωσης δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.
Βρίσκουμε ένα πλάτωμα μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα, γυρίζουμε τον χαρταετό μας κόντρα στον άνεμο και ..... ΑΜΟΛΑ ΚΑΛΟΥΜΠΑ! πηγή
διαφορετικός χαρταετός

"Ταξιδεύοντας με τον άγριο Χουάν του Γ.Ρεμούνδου"

Στα μέσα του Φλεβάρη επισκεφθήκαμε τη δημοτική βιβλιοθήκη στο πολιτιστικό κέντρο "Μελίνα Μερκούρη".
Συναντηθήκαμε μ΄έναν παλιό γνώριμο του σχολείου μας το συγγραφέα Γιάννη Ρεμούνδο.

 

Ήταν για μας μια πολύ ευχάριστη και ενδιαφέρουσα συνάντηση.
Μιλήσαμε για τον καινούριο ήρωα του Γ.Ρεμούνδου τον "άγριο Χουάν" 'ενα μικρό σπουργίτη που μεγαλώνει και προσπαθεί να καταφέρει να ξεπεράσει τις δύσκολες καταστάσεις που παρουσιάζονται

Ακολουθήσαμε τον Χουάν στις περιπέτειες του και παίξαμε ρόλους  με τους ήρωες του βιβλίου του. Πιο πολύ μας άρεσε που τα μικρά σπουργίτια μαζί με τον Χουάν πήραν κουράγιο και νίκησαν τα περιστέρια που τους έπαιρναν το φαγητό τους.
Γελάσαμε και ευχαριστηθήκαμε και αν και είχε άσχημο καιρό ,η καρδιά μας ήταν μες στην άνοιξη γι αυτό και χαρίσαμε στο Γ.Ρεμούνδο ένα όμορφο ανθισμένο δέντρο που φτιάξαμε μαζί με τις ευχές μας και τις αφιερώσεις μας ευχαριστώντας τον για τα όμορφα βιβλία που μας χαρίζει.

Η επίσκεψη στη Εθνική Πινακοθήκη(2 μέρος)

Ο πίνακας που μου άρεσε ήταν "η έξοδος του Μεσολογγίου" του ζωγράφου Θ.Βρυζάκη.
 Απεικονίζει τον Ιησού με τους αγγέλους του αριστερά και δεξιά και από κάτω οι Τούρκοι και οι Έλληνες πολεμιστές που προσπαθούν να νικήσουν τους αντιπάλους τους.
 Ακόμη πιο κάτω βλέπουμε γυναικόπαιδα και μητέρες με τα μωρά τους νεκρές ενώ οι Τούρκοι ανεβαίνουν πάνω στο κάστρο.Ανήκει στους πίνακες που αναφέρονται στην ιστορική ζωγραφική και απεικονίζει ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός
 
                                                   Λάμπρος


 Μου άρεσε ο πίνακας του Ανδρέα Κριεζή που δείχνει μια Υδραία αρχόντισσα.

 Στον πίνακα βλέπουμε μια νέα γυναίκα να φοράει τα καλά της ρούχα και κοσμήματα. Φοράει ένα κατάλευκο πουκάμισο,ένα μαντήλι δεμένο στο κεφάλι της ,που αποκαλείται μαντήλα ,μια κόκκινη μπλούζα με σχέδια που κουμπώνει κάτω από το στήθος της πάνω από το πουκάμισο,μια σκούρα πράσινη μακριά και φουσκωτή φούστα. Στη μέση έχει ένα λυτό κόκκινο μαντήλι , ένα ασημένιο σταυρό κάτω από την κόκκινη μαντήλα και τέλος φοράει ένα δαχτυλίδι με μια σκούρα μπλε πέτρα  σαν τον νυχτερινό ουρανό και λαμπιρίζει σαν να έχει άστρα πάνω του.
 Ένας πολύ ωραίος τρόπος για να καταλάβουμε την καταγωγή της νεαρής γυναίκας είναι κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο,μόνο από τα πανάκριβα κοσμήματά της ,καταλαβαίνουμε ότι σίγουρα είναι αρχόντισσα και η θάλασσα στο βάθος δείχνει ότι είναι από νησί αν και έπρεπε να φαίνονται βουνά και σπίτια επειδή ο πίνακας έγινε στην Αθήνα.
 Μέσα στο πλούσιο σπίτι απ' ότι δείχνει ο πίνακας υπάρχει ένα ωραίο τραπέζι στο οποίο ακουμπάει το
 χέρι της.
                                                                                     Ιωάννα

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ

  O πίνακας που μου άρεσε από την επίσκεψη μας στην Εθνική πινακοθήκη ήταν  του ζωγράφου Γιώργου Ιακωβίδη «Τα πρώτα βήματα».

Αυτός ο πίνακας μου άρεσε για πολλά πράγματα.

Μου άρεσε η φωτεινότητα που έδωσε ο ζωγράφος, οι λεπτομέρειες που έχει κάνει, ακόμη ότι 

ο Γ. Ιακωβίδης  έχει βάλει το αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο ,στο κουβάρι πάνω στο τραπέζι ,που είναι τόσο ζωντανό. Πιο πολύ μου άρεσε η ίδια η  εικόνα που η γιαγιά κρατάει το μωρό πάνω στο τραπέζι και εκείνο αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα.

                                                                                     Αναστασία

  Στην Πινακοθήκη μου άρεσε ο πίνακας του Γ.Ιακωβίδη «Παιδική συναυλία».

 Μας παρουσιάζει μερικά παιδιά σ΄ένα δωμάτιο που παίζουν μουσική,για να διασκεδάσουν ένα μικρό κοριτσάκι που το κρατάει η μαμά του. Ένα αγόρι παίζει τύμπανο,ένα άλλο τρομπέτα κι ένα α΄΄λο κρατάει σαν μουσκικό όργανο ένα ποτιστήρι.Το τέταρτο παιδί δε φαίνεται τι όργανο κρατάει. Στο βάθος μπροστά στο παράθυρο υπάρχει κι ένα κορίτσι που κοιτά χαμογελαστό.

 Τα παιδιά φορούν κοντά παντελόνια και πουκάμισα, είναι ξυπόλητα και φαίνεται να το διασκεδάζουν.   Το σπίτι φαίνεται πέτρινο με ξύλινο πάτωμα.Από το ταβάνι κρέμεται μια λάμπα πετρελαίου σαν φωτιστικό.

  Μου έκανε εντύπωση ο πίνακας για τα χρώματα που έχει.Ενώ όλα φαίνονται καφετιά, το φόρεμα του μικρού κοριτσιού,που το κρατάει η μαμά του ,είναι κατακόκκινι και σου τραβάει την προσοχή. Ακόμη ξεχωρίζουν τα χρωματιστά μπουμπούκια στα παράθυρα και το κοκκινωπό ποτιστήριπου κρατάει το ένα παιδί.

 Διάβασα ότι είναι ο διασημότερος πίνακας του Ιακωβίδη,

                                                                                           Αντώνης

Οι παρουσιάσεις συνεχίζονται.............

H ιστορία της πόλης μας

 

Τα παιδιά της Ε΄τάξης παρουσιάζουν μια μικρά αναφορά στην ιστορία της πόλης.
Ψάξαμε στο διαδίκτυο συγκεντρώνοντας πληροφορίες ,ρωτήσαμε παππούδες και γιαγιάδες για την πόλη που θυμούνται όταν  ήταν εκείνοι παιδιά, βρήκαμε βιβλία από κερατσινιώτες συγγραφείς, μαρτυρίες από απλούς ανθρώπους.
Ένα μέρος της εργασίας (σε ηλεκτρονική μορφή) παρουσιάζουν τα παιδιά στο blog του σχολείου